Mehmet Rauf (d. 12 Ağustos 1875 – ö. 23 Aralık 1931), Türk edebiyatçı. İstanbul’da doğmuş ve küçük yaşta edebiyat ile ilgilenmeye başlamıştır. Bahriye Okulu’na gitmiş, İngilizce ve Fransızca öğrenmiştir. Yakından takip ettiği Halit Ziya Uşaklıgil’in eserlerine ve realizm akımına ilgi duymuştur. Fransız yazar Paul Bourget’yi okumuş ve ondan etkilenmiştir. 1896 yılından itibaren Servet-i Fünûn’da yazmaya başladı. Roman, hikâye ve tiyatro türünde eserler vermiştir. Psikolojik tahlillere büyük önem verir. Bu yüzden eserlerinde kahraman sayısı azdır.
Romanlarında genelde İstanbul ve çevresinde yaşayan seçkin ailelerin arasında geçen aşk ilişkilerini konu almıştır. Zaman zaman şiirler de yazmıştır.
Eserleri
Roman
Eylül (İlk psikolojik romandır)
Ferda-yı Garam
Karanfil ve Yasemin
Genç Kız Kalbi
Böğürtlen
Son Yıldız
Tuba
Halas
Ceriha
Kan Damlası
Define
Bir Zambak Hikâyesi
Darendem
Kâbus
Hikâye
İntizar
Son Emel
Bir Aşkın Tarihi
Üç Hikâye
Aşk Kadını
Eski Aşk Geceleri
Gözlerin Aşkı
Aşikane
Hanımlar Arasında
Pervaneler Gibi
Kadın İsterse
Şiir
Kazım
Sonbahar
Mensur Şiirleri
Siyah İnciler
Tiyatro Oyunları
Pembe Köşk
İki Kuvvet
Yağmurdan Doluya
