Mehmet Rauf (d. 12 Ağustos 1875 – ö. 23 Aralık 1931), Türk edebiyatçı. İstanbul’da doğmuş ve küçük yaşta edebiyat ile ilgilenmeye başlamıştır. Bahriye Okulu’na gitmiş, İngilizce ve Fransızca öğrenmiştir. Yakından takip ettiği Halit Ziya Uşaklıgil’in eserlerine ve realizm akımına ilgi duymuştur. Fransız yazar Paul Bourget’yi okumuş ve ondan etkilenmiştir. 1896 yılından itibaren Servet-i Fünûn’da yazmaya başladı. Roman, hikâye ve tiyatro türünde eserler vermiştir. Psikolojik tahlillere büyük önem verir. Bu yüzden eserlerinde kahraman sayısı azdır.

Romanlarında genelde İstanbul ve çevresinde yaşayan seçkin ailelerin arasında geçen aşk ilişkilerini konu almıştır. Zaman zaman şiirler de yazmıştır.

Eserleri

Roman

Eylül (İlk psikolojik romandır)

Ferda-yı Garam

Karanfil ve Yasemin

Genç Kız Kalbi

Böğürtlen

Son Yıldız

Tuba

Halas

Ceriha

Kan Damlası

Define

Bir Zambak Hikâyesi

Darendem

Kâbus

Hikâye

İntizar

Son Emel

Bir Aşkın Tarihi

Üç Hikâye

Aşk Kadını

Eski Aşk Geceleri

Gözlerin Aşkı

Aşikane

Hanımlar Arasında

Pervaneler Gibi

Kadın İsterse

Şiir

Kazım

Sonbahar

Mensur Şiirleri

Siyah İnciler

Tiyatro Oyunları

Pembe Köşk

İki Kuvvet

Yağmurdan Doluya