Öğretmen Kitapları Dizisi 14 – Eğitimin Işığında

Biçerdöverlerin sustuğu, bizim artık tarlalarda değil köy odasının önündeki çeşmede oynamaya başladığımız günlerdi. Burası bizim en sevdiğimiz yerdi. Günün büyük vakti köy odasında oturan dedem namaz vakti yaklaştığı zaman dışarı çıkar bize seslenirdi. Bizde hemen abdestimizi alır, onunla birlikte camiye giderdik. Dönüşte dedem kâğıt bir külahın içinde leblebi ve kuru üzüm verir, “Hadi bakalım kardeş kardeş yiyin.” derdi. Yakup’la kardeş değildik. Yakup yıllar önce ölen bizim hiç hatırlamadığımız amcamın oğluydu. Amcam ölüp Yakup’un annesi de onu daha bebekken bırakıp baba evine dönünce annem ona da analık etmiş, bizi birlikte büyütmüştü. Aynı evin büyümemize, kimsenin asla bunları dile getirmemesine rağmen Yakup’un yetimliğini hep derinden hisseder onu incitmekten çekinirdim. Dedemin bu “kardeş kardeş yiyin” sözü bir öğüt gibi içime işlerdi. Belki bunları hiç bilmeyecek öz kardeş gibi büyüyecektik ama Anadolu insanı fazla dürüsttür. Akrabalar, komşu teyzeler, hatta bazen arkadaşlarımız Yakup’u yetimliğiyle sever, severken üzerlerdi.

Yakup’un annesi sağdı. Çok genç yaşta dul kalınca başka bir köye gelin gitmişti. O günden sonra da birkaç bayram dışında hiç görmemişti Yakup’u. Yakup üzülür müydü bilmiyorum. Biz bunları hiç konuşmazdık. Köyde gün erken başlardı. Sabah ezanıyla kalkar köy çobanı gelmeden hayvanları çıkarırdık. Çoban yanında korkunç köpeğiyle gelir bizim hayvanları sürüye katardı. Ben korkumdan hep avluda beklerdim ama Yakup özellikle köpeği göreceği o anı kaçırmak istemezdi. Ninemle annem çayı koyuncaya kadar tavukları yemler, yumurtalarını da toplayıp eve çıkardık. Tahta merdivenlerden çıkarken yarışır, gülüşerek kahvaltıya otururduk. Kahvaltıdan sonra babam bizi bazen tarlaya bazen dağa götürürdü. Ama işimiz bittiyse biz mutlaka ikindide çeşme başında olurduk.

Devamı eserimizde…

Yayın Tarihi2023-12-19
Baskı Sayısı1. Baskı
DilTürkçe
Sayfa Sayısı58
Cilt TipiAmerikan Cilt
Kâğıt Cinsi60 gr Enzo
Boyut13,5 x 21 cm
TürAntoloji, Şiir, Öykü

Kitap İncele