Spencer Holst, modern çağın son dönemlerindeki en büyük hikâye – masal anlatıcılarından biridir. Sokakta dolaşırken her gördüğüne masallar anlatan, hikâye anlatarak dükkân dükkân gezen Holst, hikâye ve masal anlatımı ile özdeşleşmiş bir isimdir. 1971 yılında yayınlanan “Kedilerin Dili” eserinde Holst çok sayıda kısa hikâyesini bir araya getirir. Eseri okurken canlanan mekânlar ve kişiler okuyucuya dünyalar, karakterler ve yaşamlar arasında bir serüven yaşatır. Tüm bunlar Holst’un hayal dünyasının ne kadar sınırsız olduğunu gözler önüne sererken, eserdeki sade anlatım da okuyucuya edebi bir zevk verir.

Kitaba adını veren “Kedilerin Dili” hikâyesi ilginç konusu, bir o kadar tahmin edilemeyen sonu ve gülünç yanlarıyla çok güzel bir hikâye. Kedilere olan bakış açınızın bu hikâye ile değişeceğine inanıyorum. Kitabın sonunda ise Holst, herhangi bir yerde yayınlamadığı, bir hikâyenin başı olarak aklına gelen kısa metinlere yer veriyor. Birbirinden ilginç bu giriş yazıları ete kemiğe bürünüp hikâye olsalardı ortaya çok farklı ve renkli metinler çıkacağına şüphe yok. Keşke bunlar böyle atıl bir şekilde bırakılmasaydı. Yazarın isteği ile bu kısa yazıların yayınlanmasının ise takdire şayan bir durum olduğunu düşünüyorum. Son olarak, yirminci yüzyılın bu önemli hikâye – masal anlatıcısına eserinden bir kelime ile veda ediyorum: “miyavvv”.