İranlı yazar Mustafa Mestur, modern İran yazarları arasında önemli bir yere sahiptir. Eserleri ile birçok ödül almış ancak bir eseri yüzünden hapis cezası verildiğinden yurtdışına yerleşmek zorunda kalmıştır. Roman türünde bir eser olan “Cüzzamlı Eller ve Domuz Kemiği”, iç içe geçmiş hayatları konu ediniyor. Roman bölümler ve her bölümün içinde de parçalardan oluşuyor.

Bazı parçalar arasında bulunan kopukluklar eserin konu akıcılığına zarar veriyor. Bununla birlikte kelime seçiminde zorlama bir tavır yok. Son derece olağan ve günlük bir dil kullanılmış. Bu da esere yabancılaşmamanızı sağlıyor. Ancak kitabı beğendiğimi söyleyemem, okunması konusunda olumlu tavsiyede bulunamıyorum.

“Daha dün gazetede okudum alçak herifin biri kendisi gibi iki ayaklı birisinin hatırı için karsını ve iki yaşındaki çocuğunu parça parça doğramış. Üç tane daha çocuğu olsaydı yine aynı şeyi yapacağından şüpheniz olmasın. Neyin peşindesiniz? Hey alçaklar! Size diyorum! Kendisini gökten zembille indirilmiş zanneden zavallılar! Şimdiye kadar size hiç kimse söylemediyse duyun işte ben söylüyorum! Hiçbirinizin ciğeri beş para etmez. Ben zaten hiçbiriniz için kılımı bile kıpırdatmam. Şu basıp geçtiğiniz ve içine gömüldüğünüz toprağa yazık. Sizin cesedinizi yakmalı aslında. Sizin cesediniz yakılıp denize savrulmalı.”