Muhammed Ali es-Sâbûnî, Mekke-i Mükerreme’de bulunan Ümmü’l-Kurâ Üniversitesi’nde 25 sene öğretim üyeliği yapmış, İslami ilim çalışmaları ile öne çıkmış bir isim. Sâbûnî, Kur’an tefsiri temel kitaplarının tamamını okuyarak bunlarda yer alan bilgileri bir özet haline getirerek 7 ciltten oluşan 3500 sayfalık bir tefsir eseri meydana getirmiş. Temel tefsir kitaplarının bir özeti olan eserine, “Tefsirlerin Özü” anlamına gelen, “Safvetü’t Tefâsîr” ismini vermiş.

Eserde belli bir üslup takip ediliyor. Bu üsluba göre önce surelerin takdimi yapılıyor. Her ayetin Arapçası, ardından da Türkçe meali veriliyor. Ayetlerin, önceki ve sonraki ayetlerle münasebeti anlatılıyor. Ayetteki kelimelerin izahı yapılıyor. Ayetlerin iniş sebebi, tefsirleri, ayetlerdeki edebi sanatlar veriliyor. Son olarak da ayetlere ait faydalı bilgiler veriliyor. Kitabın tamamında ayetler bu üslup üzerine takdim ediliyor.

Eserin 3. cildinde Yunus, Hud, Yusuf, Ra’d, İbrahim, Hicr, Nahl, İsra, Kehf ve Meryem surelerinin tefsirleri yer alıyor.

Günlük konuşmalarda dahi Allah’ın takdirini göz ardı etmeme edebi ve inşallah demenin önemi üzerine bir ayet: “Allah’ın dilemesine bağlamadıkça hiçbir şey için ‘Bunu yarın yapacağım’ deme. Unuttuğun takdirde Allah’ı an ve ‘Umarım Rabbim beni, doğruya bundan daha yakın olan bir yola iletir’ de.” (Kehf, 23,24)