Kaan Murat Yanık – Kalküta

Tunçtan yağmurlar dürttü şehri

Ölü baykuş dirildi

Tapınağın tüm beşikleri ıslandı

Gri elmalarla mumyaladılar prensi

Böğründeki dövmeyi öpüp, okşadılar

Gövdesinden yemişler döken ağacın,

Tepesine uzattılar.

Sarı sarnıçtan su içen her kadını

Kaplanlara attılar.

Ölü baykuş uçtu.

İki at girdi avluya

Kişnemeleri beşikleri kuruttu.

Samanalar yürüdü önden

Bellerinde mandarin kemerleri.

Ellerinde; şankha, tanpura, şehnayi, sitar…

Kanatlarına inci dizilmiş turnayı vurdular,

Şekere, safrana buladılar.

İki çocuk yoka çekildi.

Ağaç yalazlara teslim etti, kendini.

Kalküta’yı yanık sedef kokusu kuşattı.

Ölü baykuş, düştü.

Kitap İncele