Vasconcelos’u, en çok okunan kitabı “Şeker Portakalı” ile tanımıştım. O şiirsel ve duygu yüklü anlatımın tadına varınca da Vasconcelos’tan vazgeçememiştim. “Şeker Portakalı” kitabının devamı olan “Güneşi Uyandıralım”, Zéze’nin çocukluktan ergenliğe geçiş dönemini anlatıyor. Gerçek ailesinden uzakta, evlatlık olarak bir ailede yaşayan Zéze, hayatın gerçekleriyle mücadelede hayal dünyasının zenginliğinden faydalanıyor. Yaşadığı, aileye, şehre ve çevreye kendini ait hissetmeyen çocuk yüreği, hayaller ile ayakta duruyor.
Ve gerçeğe, yetişkinliğe ilk adımı, çocukluk aşkı ile atıyor. Vasconcelos, Zéze ile kavuştuğu ünü sonuna kadar hak ediyor. Akıcı, duygusal ve şiirsel anlatımı ile okuyucuyu kitaba bağlıyor. Ayrıca, bir çocuğun olaylara ve söylemlere olan tepkisini o kadar güzel anlatıyor ki kitabı okuyanları çocuklara karşı daha hassas davranmaya teşvik ediyor. Bu, kitabı okuyanlar için çok güzel bir kazanım. Son derece güzel bu kitap ile Ocak ayını tamamlıyorum. Şubat ayında, yeni eserler ile buluşmak üzere.