Jose Mauro De Vasconcelos, “Şeker Portakalı” ile başlayan serinin üçüncü kitabı “Delifişek” ile Zéze’nin serüvenlerine son veriyor. Zéze artık bir yetişkindir. Hayal dünyasından tamamen sıyrılmış olup hayatın gerçek sorunları ile yüzleşiyor. İş, aşk ve aile sorunları ile mücadele ediyor. Bu kitapta da şiirsel bir anlatım mevcut ancak benim hissettiğim, Vasconcelos kitabı hızlı bir şekilde bitirmek istemiş gibi. Konular çarçabuk ifade edilmiş ve biran evvel sona gelinmek istenmiş. Sanırım Vasconcelos seriyi tamamlamak adına kendini bu kitabı yazmaya mecbur hissediyordu.

Bu mecburiyet bir takım zorluklarla birleşmiş olacak ki kitap çarçabuk yazılmış gibi duruyor. Kendisi de bir yerli olan Vasconcelos, ayrıca yerli halkın sorunlarını ifade ediyor, anlaşılır bir şekilde onların hakkını koruyor. “Şeker Portakalı”, “Güneşi Uyandıralım” ve “Delifişek” üçlemesi, aslında Vasconcelos’un kendi hayatından kesitler sunuyor. Yazar, yaşadığı zorlukları Zéze’nin kalbinden ifade ediyor. Kim bilir, belki de Vasconcelos’un da bir portakal ağacı vardı…