Bazı arkadaşlar bana: “Mustafa Kutlu’nun tüm kitaplarını bitirmediniz mi?” diye soruyor. Az kaldı arkadaşlar, Mustafa Kutlu külliyatını yakında tamamlamış olacağım. Öyküleri için sıradan – sade yorumları da yapılabilen Kutlu, anlatımının akıcılığı, karakterlerinin gerçekçiliği ve manevi doygunluğu hat safhada yaşatışı bakımından benim için çok mükemmel bir yazar. “Sıradışı Bir Ödül Töreni”

Mustafa Kutlu, tarihi mekânları gezmeyi, buraların dokusunu incelemeyi, yeni insanlar tanımayı seven biri. Bu sırada karşılaştığı insanlara ve mekânlara ise sık sık kitaplarında yer verir. Bu gezilerinin birinde, eski bir bina içerisinde hayatına devam eden bir arşiv kurumunda Tahir Sami isimli bir memura denk gelir. Uzun sohbetlerin ardından hayatını kaleme

Tomris Uyar’ın herhangi bir kitabını daha önce okumamıştım. Okuduğum ilk kitabı olan “Yürekte Bukağı”, biri 1979 yılı Sait Faik Öykü Armağanı kazanmış olan on adet öyküden oluşuyor. Açıkçası öyküye neden ödül verildiğini anlayamadım. Buna dair elle tutulur bir bilgi de bulamadım. Öykülerin teması bana biraz kapalı geldi. Muğlâk ve anlaşılması

Günümüz yazarlarından Hasibe Çerko’nun kalemiyle hayat bulmuş “Diana’nın Kanlı Kavakları” kitabında 13 farklı öykü yer alıyor. Liriksel bir üslup ile akıcı ve sade bir dil kullanan Çerko, alegori ve masalsı olmak üzere birçok farklı anlatım tekniği kullanarak öykülerini meydana getirmiş. Kitapta hissedilen ritim, kitabın yarım bırakılmamasını sağlıyor. İlk defa bir

Mustafa Kutlu’nun eşsiz üslubu ile 1984 yılında okuyucu ile buluşan “Yoksulluk İçimizde”, bir aşk hikayesini konu ediniyor. Kutlu bu eserinde, hayatın amacını sorgulamış ve metaı ekseninde devam eden, süfli şeylere bulaşmış bir hayatı “haram” kelimesi ile özetleyerek karakterlerin maddeden manaya geçiş sürecini anlatmıştır. Dünya hayatının amacı nedir? Daha çok almak,

2011 yılı Ömer Seyfettin Öykü Ödülü ve 2013 yılı En İyi Hikâye Kitabı Ödülü sahibi Aykut Ertuğrul’un yayın yönetmenliğini yaptığı Post Öykü dergisi çeşitli konularda öykü atölyeleri düzenliyor. Bunlardan biri de masallarımızda, yazılı metinlerimizde ve anlatılarımızda sıkça kullandığımız bazı karakterler üzerine. Bu atölye kapsamında, gulyabani, tepegöz, şahmeran, simurg, aksakallı dede

Şehbenderzâde Filibeli Ahmed Hilmi’nin daha önce “Gençlere”, “Yirminci Asırda Âlem-i İslam ve Avrupa Siyaseti” ve “Beşeriyetin Fahr-i Ebedisi Nebimizi Bilelim ve Cihâd-ı Ekber’e” kitaplarını okumuştum. Her biri eşsiz birer çalışma olan bu kitapların ardından “Bütün Hikâyeleri” kitabını da bugün tamamladım. Ahmed Hilmi’yi iyi anlamak lazım. Kendisi İslam coğrafyasının içinde bulunduğu

Daha önce “Diana’nın Kanlı Kavakları” isimli kitabını okuduğum Hasibe Çerko’nun yine bir öykü kitabı olan “Leyla” isimli eserini okudum. Bu eserinde konu olarak birbirinden bağımsız öyküler mevcut. Çerko’nun anlatımında bir kapalılık var. Bu kapalılık, anlamın okuyucu tarafından bir çaba sonucu elde edilmesini istiyor. Çerko, öykülerinde şiirsel bir dil kullanmayı seviyor.

Asıl adı Ömer olan Muallim Naci, Giritli Aziz Ali Efendi’nin Muhayyelât kitabında geçen bir karakterin adı olan Naci’yi mahlas olarak kullandı. Bir dönem Varna’da muallimlik de yaptığından Muallim Naci ismiyle anıldı. Ahmet Mithat Efendi’nin Tercüman-ı Hakikat gazetesinde çalıştı, bir süre sonra da onun kızıyla evlendi. Türk Edebiyatı’nın köyden bahseden ilk

Alelade bir adam. Herhangi biri. Hiç kavgaya karışmamış, ne dayak yemiş, ne dayak atmış. Ne ifrat ne de tefrit derler ya öyle işte. Her iki uca da hep eşit mesafede yer almış, yani hep ortada bulunmuş biri: “Sacit Kalamar”. Bazı insanlar vardır, “hayatımı yazsam roman olur” derler. Genelde onlara bu