Eğitimci – yazar Alişan Kapaklıkaya’nın son kitabı “Siyah Pantolon” hem çok duygulu hem de hayatı sorgulatan bir eser. Yoksulluk içerisinde büyüyen üç kardeşin en küçüğü, abisinin yedeği olmayan, yanlızca okula giderken giydiği siyah pantolonunu giymek ister. Yoksulluğu iliklerine kadar işlemiş abisi, pantolonunun başına bir şey gelmesinden endişe ettiğinden kardeşine vermek istemez. Ancak kardeşin ısrarlı talepleri bir süre sonra bunaltıcı olmaya başlar ve abisi kardeşine pantolonunu bir gün okul çıkışı vereceğini söyler. Ne yazık ki kardeş, abisi okuldan dönmeden önce gerçekleşen bir kazada hayatını kaybeder. Abinin yaşadığı pişmanlık, babanın aynı anda üç çocuğuna da pantolon almaya gücünün yetmemesi, geri planda çocuklarına sevgisini yeterince gösteremeyen bir anne… Ve en önemlisi, dram yüklü bu hikâyenin bir kurgu değil, Kapaklıkaya’nın hayatı olması… Pişmanlık çok feci bir öğretmendir. Ondan ders almamak lazım.

Onun acısını tatmadan önce, insanın kendisini, hayatını bir güzel sorgulaması lazım. Zira pişmanlık bir kere başa geldi mi, bırakın birkaç saat, birkaç saniye bile öncesine gidilemez ve pişmanlığa sebep olan durumu düzeltilemez. Eskiden anne ve babaların çocuklarını kendi anne ve babalarının yanında sevmesi ayıplanırdı. Bu töre, gelenek vesaire her nereden kültürümüze yerleşti bilinmez ancak maalesef bu yüzden birçok çocuk sevgisiz büyüdü. Kitapta bahsi geçen bu durumu ben de bizzat yaşadım. Allah’tan artık bu davranış biçimi hemen hemen bitti diyebilirim. Kapaklıkaya’nın bu kitabı, daha doğrusu kendi hayatı, yoksulluk, saçma bir geleneğin getirdiği sevgisizlik ve bir hatanın yaşattığı pişmanlık ekseninde geçiyor. Mutlaka okunması gereken bu eserin birçok insana önemli dersler vereceğini düşünüyorum. Yazarımıza çok geçmiş olsun diyor, kendisini hürmetle selamlıyorum.