Son derece önyargılı olduğum Albert Camus’nun “Sürgün ve Krallık” eseri önyargılarımı biraz törpülememe yardımcı oldu. Camus, dualizm (yaşam ve ölüm gibi ikilemeler) ve dikotomi yöntemleri ile eserlerinde hayatın zıt yönlerini işler. Absürdizm olarak nitelediği bu dualizmlerden biri de, bir yandan yaşayarak hayatlarımıza değer vermeye çalışırken bir yandan da sonunda yok olacağımızın farkında olmamız ve buna rağmen yaşamamızdır. Camus Absürdizme eserlerinde sıkça yer verir. “Sürgün ve Krallık” eserinde yer alan altı öykü de bu minvalde yazılmıştır. Şüphesiz Camus, sakin kafayla, dikkatle okunması gereken bir yazar.
Kitaptan bir kelime:
Tansık: bilimsel yasalarla açıklanamayan ve ilahî güçlere mal edilen, inananları tarafından hoş karşılanan, sıra dışı olay, mucize.