Cezayir asıllı yazar Albert Camus, uzun yıllar Fransa’da ikamet etmiş, önemli bir isimdir. Eserleri varoluşçuluk akımı ile ilgili olsa da kendini varoluşçu bir yazar olarak tanımlamaz. Daha çok absürdizm akımının öncülerinden biri olarak kabul edilir.

“Bir Alman Dosta Mektuplar” eserinde Camus, mektup karakterinde yazılar ile görüşlerini dile getirir. Ancak bu eserde öne çıkan durum, Camus’un Fransızları yere göğe sığdıramamış olmasıdır. Camus’a göre Fransızlar son derece ahlaklı, adaletli olup Fransızların elleri kanlı değildir.

Gel gör ki Camus aslen bir Cezayirli olup 25 yaşında Fransa’ya göç etmiş ve tarihsel izlerini bilgi kirliliği ile doldurarak Cezayir’in 1830 yılında Fransızlar tarafından işgal edildiğini unutmuş. Ayrıca Camus 1960 yılında yaşamını yitirdiği dönemde, bağımsızlık mücadelesi veren Cezayir’de Fransızlar tam bir katliam yapmıştır. Sadece bu mücadele kapsamında öldürülen Cezayirli sayısı 1 milyonun üzerindedir.

Kendi halkına onca zulmü reva gören Fransa’yı bu kadar övmeye ne gerek vardı? Asli vatanını unuttuğu ve zalimi onurlu gördüğü için bu kitabın değeri gözümden düştü.