Behçet Bey neden gülümsedi bilmiyorum ama beni de gülümsetti, hatta ağlatıyordu, düşündürdü sorgulattı ve daha bir sürü şey… Abdullah Harmancı’nın okuduğu ilk kitabı güzel olduğunu düşünüyordum zaten okuduğumda da yanılmadım. İnsanları tanıtımı duyguyu karşı tarafa aktarımı çok iyiydi. Karakterlerin hissettiklerini ben de kalbimde hissettim. Bana en dokunan öyküsü 3 çivi oldu. Onunla başlıyor zaten kitap. Bittikten sonra bile ben 3 çivideydim, yüreğime 3 çivi…

Öykü sever arkadaşlara tavsiye ederim. Yürekten hissedeceğiniz bir kitap.