Bu eser, dünyanın en tanınmış Türk yazarı olan Cengiz Aytmatov’un üç kısa hikâyesini barındırıyor. Eserde aşk, baba sevgisi ve evlat sevgisi, Aytmatov’un eşsiz dili ve anlatımı ile incelenmekte ve okuyucu derin anlam dünyasında bir seyre çıkarılmaktadır.

Yıldırım Sesli Manasçı hikâyesinde Aytmatov, gerçek ölümsüzlüğün bedensel yaşamla değil,  fikirle gerçekleşeceğini savunur. İnsanlar ölebilir ancak ilelebet yaşayacak olan fikirler, ölümsüzlüğün ta kendisidir.

Asker Çocuğu hikâyesinde Aytmatov, okuyucuyu, çocuğa verdiği sınırsız hayal dünyasında bir gezintiye çıkarıyor. Hayal dünyasının zenginliği ile çocuğun, babasına duyduğu hasret güçlü bir şekilde aktarılır.

Beyaz Yağmur hikâyesinde ise aşkın en saf ve temiz hali anlatılır. İçerisinde hiçbir kötülük ve çıkar barındırmayan, o saf aşk anlatılır.

Kitaptan bir kelime:

Sovhoz: 1917 Ekim Sovyet Devrimi’nden sonra, Kooperatif mülkiyetini gerçekleştiren kolhozların yanında devlet çiftlikleri olarak kuruldu. Sovhozlar, Tarım sanayisini gerçekleştiren tarım fabrikaları niteliğindeydi. Doğrudan tarımsal üretimin yanı sıra kolhozlara örnek olma işlevi de vardı.