Sabahattin Ali’nin 1937 yılında yayınlanan “Ses” eseri, konu bağlamı birbirinden farklı 5 kısa öyküden oluşuyor. Eserlerde Ali’nin sisteme muhalifliği, olaylara kötümser bakış açısı hâkim. Toplumcu gerçekçi bir üslup kullanan Ali, eserleri ile halkı ve acılarını resmetmekteki ustalığını bu eserinde de gösteriyor.

Eserde beni en çok etkileyen “Köpek” öyküsü oldu. Sınıf ayrımına dair bu öyküde, halkı eğitme ilahi amacını kendine vazife edinen bir “okumuş” bireyin, halktan ne kadar kopuk olduğu anlatılır. Aradaki kopukluğun sebebi, köylünün cehaleti değil, sözde okumuş bazı kişilerin kendilerini daha üstte görmesi ve kendisinden küçük gördüğü insanlar ile aynı dili konuşamamasıdır. Ayrılık zannedilen aşağıdan değil, zannedilen yukarıdan başlar.

Her eseri beğenerek okunan Ali’nin genç yaşta ölmüş olması kanayan bir yaradır. Edebiyatımızda önemli bir yeri bulunan Sabahattin Ali için herkesin zihnini meşgul eden bir soru vardır. Eğer Ali genç yaşta ölmeseydi, kim bilir daha ne güzel eserler yazacaktı?